Ondernemers weten het soms niet meer! De communicatie met de nieuwe generaties loopt van geen meter. “Wij begrijpen elkaar niet meer.” Vroeger was alles beter. Jij zei gewoon wat er moest gebeuren, geen discussie. Dat waren nog eens tijden.

 

Richard Koffijberg.

Mijn opa werkte 45 jaar bij een bedrijf. Van school tot aan zijn pensioen. Nooit meer om zich heen gekeken of gesolliciteerd, een baan voor het leven. Zekerheid en loyaliteit, daar ging het om.

Je moet er niet aan denken dat het vandaag de dag nog zo zou zijn. Wat is er aan de hand? De huidige generatie, ook wel de Y-generatie, heeft een totaal andere kijk op het leven. Zij zijn geboren tussen 1982 en 2001 en werken heel graag, maar geen 45 uur per week, want er moet voldoende tijd over zijn om te socializen. Vrienden te ontmoeten via social media, op YouTube naar een samenvatting kijken (tv-kijken wordt door deze generatie nog nauwelijks gedaan), spullen kopen via webshops, gezond leven en sporten. Ook is deze generatie behoorlijk vertroeteld, ze zijn zelfverzekerd en zijn ze opgegroeid met grote technologische vooruitgang.

De generatie na de Y- generatie is de generatie Z. Ze zijn geboren tussen 1995-2010 Ze hebben nooit een wereld zonder mobiele telefoons, internet of Google gekend en gebruiken gemiddeld vijf schermen. Zij worden ook wel de screenagers genoemd.

 

Gevoelig voor authenticiteit

Beide generaties zijn werkzaam in de beautybranche. Generatie Y al een poosje en generatie Z stroomt langzaam in. Dit betekent dat er anders met elkaar moet worden omgegaan. Het paradigma ‘wie betaalt, bepaalt’ is op deze generaties niet meer van toepassing. Zij zijn gevoelig voor authenticiteit en een omgeving waar zij worden gewaardeerd om wie zij zijn. Als er voldoende tijd wordt gemaakt voor goede communicatie, zijn zij loyaal en werken hard. Ook hebben zij behoeften aan flexibiliteit, zichzelf kunnen ontwikkelen en ‘erbij horen’. Dit is interessant. Wat is dat dan ‘erbij horen’? Deze generaties hebben duizenden vrienden die zij wellicht alleen maar kennen via social media. Daar ontstaat een community waaruit weer een bepaalde stroming ontstaat. Dat vertaalt zich in bepaald gedrag. Ondernemers hebben daar mee te maken. Het gedrag is veranderd door andere manieren van communicatie. Toch is het belangrijk dat wij niet (ver)oordelen, maar ons verdiepen in de huidige werknemers. Het is namelijk heel verrassend als je weet wat hen beweegt. Hoe zien zij hun leven, hun eigen ontwikkeling en wat vinden zij echt belangrijk?

 

Tatoeages

Als er bij ons op de zaak een detector bij de voordeur zou staan die afgaat als er een tattoo of piercing voorbij komt, dan maak deze overuren als ons team binnenkomt. Ik vermoed dat er van de 26 teamleden niet een is die geen lichaamsversiering heeft. Een poosje geleden vroeg ik aan een van de teamleden wat de tattoo op haar arm betekent voor haar? Toen zij vertelde waarom zij tatoeages heeft, begreep ik dingen beter. Elke tattoo heeft een eigen betekenis en een reden waarom deze is gezet. Zo had ik er nooit naar gekeken. Ik was teleurgesteld over mijn eigen naïviteit. Ik dacht dat iedereen een tattoo heeft om ‘erbij te horen’.

Veel jonge mensen nemen een tattoo juist om zich te kunnen onderscheiden van de community waar zij deelgenoot van uitmaken. Het is dus een duidelijke manier om te laten zien dat zij uniek zijn. Door anders te kijken, zag ik andere dingen. Dat bevalt uitstekend.