Begin 2016 had ik een gesprek met Femke de Vries op de HU in Utrecht. Het ging over een promotieonderzoek omtrent de Ketenzorg acne met daarbij als spelers de huisarts, de dermatoloog en de huidtherapeut. Ik had hier over gelezen in een medisch tijdschrift en naar aanleiding daarvan een mail gestuurd naar Femke met de vraag waar de acne-gespecialiseerde schoonheidsspecialist in dit verhaal voorkwam. 

Starheid

Over de voortgang van het onderzoek heb ik helaas niets meer vernomen. Het gaat dus over een juiste communicatie tussen de diverse behandelaars. Deze week werd ik opnieuw geconfronteerd met de starheid van de huisartsen die werken volgens een acne-protocol. Eerst een driestappen-plan en dan doorverwijzen naar de dermatoloog, of toch nog maar even een ander kuurtje uitproberen. Ik citeer de app van een moeder die bij mij voor een acne tarda succesvol is behandeld en nu haar tienerdochter naar mij heeft gestuurd: "Huidtherapie heeft geen enkel effect op actieve acne, wel op littekens na afloop, maar als je door de huisarts wordt behandeld krijg je juist minder tot geen littekens”. Een ander schrijnend voorbeeld: Een collega hoorde van een cliënt dat de huisarts had geadviseerd om onder de zonnebank te gaan om de puistjes uit te laten drogen gecombineerd met benzoylperoxide. Resultaat, een uitgedroogde en geïrriteerde huid waardoor de acne nog erger werd. Ten hemel schreiend!!!!!

Bureaucratie

De door de huisarts voorgeschreven medicatie is in de meeste gevallen probleem verleggend, zoals gebruik van de pil of spiraal waardoor acne juist kan ontstaan of vermeerderen. De oorzaak wordt niet adequaat aangepakt en doorverwijzing naar de dermatoloog is nauwelijks bespreekbaar. Dit houdt in dat een verwijzing naar de acne-gespecialiseerde schoonheidsspecialist totaal niet relevant is voor een huisarts. Een vergoeding kan echter door een cliënt niet worden aangevraagd bij de zorgverzekeraar zonder verwijzing van de huisarts. Ondanks dat wij zijn ingeschreven bij Vektis en een AGB-code hebben, lopen we tegen een betonnen muur. De macht van de bureaucratie. Dit is de ene kant van het verhaal.

Ondeskundig

De andere kant is het onzorgvuldig en ondeskundig werken van niet acne-gespecialiseerde schoonheidsspecialisten. Zij verwijzen niet door naar collega’s die wel de geactualiseerde specialisatie in huis hebben. Dit is niet in het belang van de cliënt en dat belang dient te allen tijde voorop te staan. Acne kun je niet over een kam scheren, er zijn diverse verschillende oorzaken waardoor iemand een vorm van acne kan krijgen. 90 Procent van de wereldbevolking wordt hier ooit mee geconfronteerd. Aan ons de taak de verschillende vormen te herkennen en een goed behandelplan hierop af te stemmen De huisarts blijkt nog steeds onvoldoende op de hoogte te zijn van de diverse behandelmethodes, het achterhalen van de oorzaak, hormonen en anticonceptie, voedingspatronen en leefstijl. Uit een veranderde leefstijl valt veel winst te behalen voor de acne-cliënt zonder dat daar direct medicijnen aan te pas komen. De ideale situatie - toekomstmuziek weliswaar - is samenwerking in ketenzorg, jaarlijkse bijscholing en communicatie met huisartsen en huidtherapeuten. Acne kan leiden tot grote psychische problemen en isolement, dit wordt nog teveel onderschat. 

Conclusie: De acne-specialisatie opnemen in de basisopleiding zodat ELKE goed opgeleide schoonheidsspecialist door de laagdrempeligheid direct het juiste aanspreekpunt is voor een acne-cliënt. De vergoedingen zullen door de steeds duurder wordende zorgkosten wel verdwijnen, de acne zal door de jaren heen blijven bestaan dus bijscholen blijft een noodzaak voor ons allen.

Marianne van den Broek